Nadzoman Basa
Sunda Tarekh Kangjeng Nabi Muhammad SAW
Mangga nyanggakeun kango sadaya anu peryogi nadzoman ku basa sunda anu eusina tarekh Kangjeng Nabi Muhammad SAW. Mugia jadi pepeling kango urang sadayana supados terang kana siroh Nabi Muhammd SAW.
1
Nabi
urang saréréa,
Kangjeng
Nabi anu mulya,
Muhammad
jenenganana,
Arab Kurés
nya bangsana.
2
Ramana Gusti
Abdullah,
Ibuna Siti
Aminah,
dibabarkeunana
di Mekah,
wengi Senén
taun Gajah.
3
Robiul awal
bulanna,
tanggal
kadua belasna,
April bulan
maséhina,
tanggal
kadua-puluhna.
4
Ari bilangan
taunna,
lima ratus
cariosna,
tujuh puluh
panambihna,
sareng
sahiji punjulna.
5
Siti Aminah
misaur,
waktos
babarna kacatur,
ningal
cahaya mani ngempur,
di bumina
hurung mancur
Babar taya
kokotoran
Orok tos
kenging nyepitan
Soca lir
kenging nyipatan
Sarta harum
seuseungitan
6
Parangina
Kangjeng Nabi,
jatnika
pinuh ku puji
pinter tur gedé
kawani,
sabar nyaah
ka sasami.
7
Keur opat
taun yuswana,
diberesihan
manahna,
nabi
dibeulah dadana,
malaikat nu
meulahna.
8
Jibril kadua
réncangna
Mikail
jenenganana,
ngeusikeun
kana manahna,
elmu hikmah
sapinuhna.
9
Tuluy dada
Kanjeng Nabi,
gancang
dirapetkeun deui,
sarta teu
ngaraos nyeri,
dicap ku
Hotami Nabi.
10
Rama Nabi
kacaturkeun
pupusna
kacarioskeun
basa Nabi
dibobotkeun
dua sasih
kaunggelkeun
11
Kagenep taun
yuswana
ditilar
pupus ibuna
Nabi dirorok
eyangna
Abdul
Mutalib asmana
12
Kersana
Rabbul’alamin
Kangjeng
Nabi nu prihatin
yuswa
dalapan taun yakin
éyangna
mulih ka batin
13
Sabada wapat
éyangna
Nabi dirawat
pamanna
Abi Talib
kakasihna
sadérék
teges ramana
14
Kangjéng
Nabi sering pisan
dicandak ka
Nagara Sam
sok nyandak
barang dagangan
di dinya téh
pajeng pisan
15
Kacatur di
éta nagri
loba pandita
Yahudi
sareng
pandita Nasrani
nu tepang
jeung Kangjeng Nabi
16
Sadayana
sasauran
ieu jalmi mo
nyalahan
pinabieun
ahir jaman
Torét,
Injil, geus ngiberan
17
Sipat Nabi
panganggeusan
aya di
anjeunna pisan
harita loba
nu iman
ka Nabi
ngangken panutan
18
Karesepna
Kangjeng Nabi
ka Gusti
Allah ngabakti
di Gunung
Hira maranti,
ibadahna
saban wengi.
19
Di dinya jol
kasumpingan,
Jibril nu
nurunkeun Kur’an,
kalawan
dawuh Pangéran,
Nabi didamel
utusan.
20
Harita
yuswana Nabi,
patpuluh
taun kawarti,
diutus ku
Allah pasti,
ngémbarkeun
agama suci.
21
Anu iman
pangheulana,
Siti
Khodijah garwana,
Abu Bakar
kaduana
sohabat nu
pangmulyana
22
Murangkalih
nu nonoman,
anu
pangheulana iman,
Sayidina Ali
pisan,
ka Nabi
sadérék misan.
23
Jeung ari
jalma beulian,
anu
pangheulana iman,
Sayid Bilal
kaleresan,
anu jadi
tukang adan.
24
Ari lolobana
pisan
ka Nabi téh
ngamusuhan,
nganiaya
ngajailan,
teu aya
pisan ras-rasan.
25
Nuju tanggal
tujuh likur,
bulan Rajab
nu kacatur,
runut kaol
nu kamashur
Kangjeng
Nabi téh disaur.
26
Dipapag ku
malaikat,
nyandak
burok nu kasebat,
leumpangna
téh cara kilat,
tutunggangan
Nabi angkat.
27
Ti Mekah ka
Baitul Maqdis,
teu
lami-lami antawis,
ku jalmi
henteu katawis,
Kersana
Gusti nu Wacis.
28
Ti Baétul
Makdis terasna,
naék tangga
saterusna,
mi’raj téa
kasebatna,
ka langit
Nabi sumpingna.
29
Tujuh langit
sadayana,
sareng aras
pangluhurna,
disumpingan
sadayana,
katut
surga-narakana.
30
Kangjeng
Nabi ditimbalan,
ku Gusti Nu
Sipat Rahman,
anjeunna
kudu netepan,
solat muji
ka Pangéran.
31
Sadayana
jalmi iman,
sami gaduh
kawajiban,
solat nu
lima giliran,
henteu
meunang dikurangan.
32
Solat éta
minangkana,
dina agama
tihangna,
jalmi nu
luput solatna,
nyata rubuh
agamana.
33
Kapir Mekah
kacaturkeun,
barang Nabi
nyarioskeun,
mi’raj lain
dimulyakan,
anggur pada
nyeungseurikeun.
34
Pada hasud
ngakalakeun,
ti dinya
Allah ngersakeun,
Kangjeng
Nabi dialihkeun,
ka Madinah
disirnakeun.
35
Para sohabat
pirang-pirang,
nu buméla
milu iang,
milu ngalih
saabrulan,
henteu pisan
sumoréang.
36
Tambih
kamulyaan nabi,
di madinah
asal sepi,
jadi ramé ku
nu ngaji,
muji ka Nu
Maha Suci.
37
Sapuluh taun
lamina,
di Madinah
jumenengna,
agama Islam
cahyana,
gumebyar ka
mana-mana.
38
Ari mungguh
Kangjeng Nabi,
nyaahna
langkung ti misti,
ka umatna
jaler istri,
leuwih ti
sepuh pribadi.
39
Welas asih
ka nu miskin,
sumawon ka
budak yatim,
pada seubeuh
ku paparin,
kadaharan
jeung pisalin.
40
Akurna ka
urang kampung,
calik satata
ngariung,
tara angkuh
jeung adigung,
sanajan ka
urang gunung.
41
Ka nu
nandang kasusahan,
gering jeung
kapapaténan,
ngalayad
sarta ngubaran,
ngajajapkeun
ka kuburan.
42
Manis saur
manis budi,
éstu
mustikaning jalmi,
sajagat mo’
mendak deui,
saé rupa
jeung parangi.
43
Raray lir
bulan purnama,
halisna lir
katumbiri,
waos lir
inten widuri,
salira harum
wawangi.
44
Éstu
kersaning Pangéran,
lain seungit
dimenyanan,
karinget
pada nandéan,
diparaké seuseungitan.
45
Pirang-pirang
mujijatna,
tawis
kanabianana,
Kur’an nu
nomer hijina
mujijat nu
pangmulyana.
46
Tangkal nu
pérang daunna,
disiram urut
abdasna,
ngadadak
loba buahna,
sarta hirup
saterasna.
47
Domba nu
banget kuruna,
sarta
lalépét susuna,
diusap ku
pananganna,
ngadadak
juuh susuna
48
Dina hiji
waktos deui,
sahabat bet
kirang cai,
teras baé
Kangjeng Nabi,
mundut cai
anu kari
49
Cai ngan
sakedét pisan,
éstu kabéh
pada héran,
Nabi
neuleumkeun panangan,
dumadak
tuluy manceran.
50
Cai mancer loba
pisan,
ka luar tina
panangan,
sela-sela
ramo pisan,
cukup keur
jalma réaan.
51
Ya Allah Nu
Sipat Rohman,
abdi téh
iman ka Tuhan,
teu aya deui
Pangéran,
lain ti
Allah Nu Héman.
52
Nu ngadamel
bumi-alam,
rawuh jeung
eusina pisan,
nu wajib
diibadahan,
taya anu
nyasamian.
53
Sareng abdi
iman deui,
ka Muhammad
Kangjeng Nabi,
yén éta
utusan Gusti,
miwulang ka
jalmi-jalmi.
54
Nu sipat
kapercantenan,
wijaksana
tur budiman,
bener
wungkul sasauran,
lain saur
kaheureuyan.
55
Hurmat urang
ka anjeunna,
dina mangsa
jumenengna,
sareng
sabada wapatna,
éstu teu aya
béntenna.
56
Duh Gusti
jungjunan abdi,
Sayidina
Muhammad habibi,
pamugi
salira nampi,
ka nu hina
diri abdi.
57
Abdi umat
ahir jaman,
anu banget
panasaran,
hoyong
tepang ngadeuheusan,
seja tumut
serah badan.
Alhamdulillah, hatur nuhun.
ReplyDelete