Home › Sundanese

Rarabi Jeung Nyi Sari (Bag 7)

Karya: Ceu Ningsih

"Emanaa! Kadieu geuraa!" Bah Rukma ngajorowok.

Ma Jojoh cengkat, inggis salakina labuh, heg boga panyakit lieur, teu kaop tungkul, "aya naon Bah?"

"Ngen kadieu sakeudeung, Abah papanggihan!" Bah Rukma gugupay.

Ma Jojoh nunda arit, laju nyampeurkeun Bah Rukma nu keur soak.

"Sok ngareureuwas, aya naon ieu teh?" Ma Jojoh rarat reret.

"Tuh tempo tetengger makam nu itu, hiyyy!" Bah Rukma ngabirigidig.

"Nu mana?"

"Nu nenggang sorangan aya hanjuang jeung caringin di gigireuna, jig tempo kaituh!" Bah Rukma tutunjuk.

Ma Jojoh ngagugu, ngingkig nempo makam nu dituduhkeun ku Bah Rukma, Ma Jojoh kerung, "naon ahengna? Euweuh nanaonan!"

"Baca eta makam saha Ma!" Bah Rukma ngagorowok.

Ma Jojoh dedepongan, nyingkab-nyingkab eurih bari neges-neges kana tetengger, Ma Jojoh kerung. Jung nangtung bari nulak cangkeng, "Abah, apan kami mah teu bisa maca! Ngen kadieu naon ieu tulisana!"

Bah Rukma gogodeg bari gegejret, "dih belet ari aing, nyaho pamajikan teu bisa maca!" Antukna sieun-sieun ge nyampeurkeun deui ka makam nu tadi.

Ku Bah Rukma dibaca ditarikeun, kakara Ma Jojoh ngarenjag bari ngareret ka salakina, "duh Abah, anak urang jeung incu urang, geuning reureujeungan jeung nu geus maot! Paingan datang tengah peuting, make delman, bari teu puguh asal usulna! Cilaka Si Didin Bah!"

"Kumaha atuh? Kamana nya menta tulung?" Bah Rukma sarua bingung jeung baluas, ngingetkeun nu jadi anak rarabi jeubg bangsa demit, jurig nu nyiliwuri.

"Nya mudah-mudahan teu nyilakakeun sarerea atuh!" Ceuk Ma Jojoh ngalungsar.

Teu kungsi lila ti palebah gapura makam aya mobil eureun, sababaraha urang tarurun arasup ka makam, jiga jelema beunghar dina dangdanan jeung dedeganana. Hiji awewe ngora ngagupayan ka Bah Rukma, samarukna kuncen makam meureun.

Bah Rukma jeung Ma Jojoh nyampeurkeun, bari alak ilik ka nu anyar daratang.

"Bapa, punten manawi nyalse hoyong dipangoredkeun makamna pun bapa, Raden Sukarta bin Suhartaji!" Ceuk eta awewe bari imut, song ngasongkeu n duit saratus rebu.

"Mangga Bu, wios artosna mah kin pami tos rengse!" Bah Rukma unggeuk, noel Ma Jojoh, nu ditoel surti. Gancang nuturkeun muru ka makam Raden Sukarta.

Kabeneran makamna kaitung pangalusna jeung agreng, aya di tengah-tengah, handapeun caringin gede nu umurna geus ratusan taun kaciri rambatna ngagapuy kana taneuh. Asup ka makam teh asa tiis, bubuhan diiuhan ngarah teu kahujanan. Sisina make marmer leucir, ngan angger palebah makamna mah taneuhna bala ku jukut.

Bah Rukma ngored, Ma Jojoh nyabutan jukut nu laleutikna. Geus rengse, duit ditampanan. Nu nadran arasup ka jero makam laju ngadaro'a.

"Nuhun Pa!" Ceuk nu mere duit bari sasalaman.

"Sami-sami!" Bah Rukma rengkuh.

"Tos lami beberesih makam Pa! Nepangkeun abdi Anita, putra bungsu almarhum Bapa Karta! Abdi maluruh laratan pun bapa, margi pun biang sareng pun bapa pepegatan waktos abdi nuju dikandung ku pun biang!" Anita imut.

"Nembe ayeuna, ngagentos tukang beberesih nu tipayun, nuju ka lemburna. Timana kawit kitu?" Bah Rukma malik neuteup.

"Pun bapa asli ti dieu, pun biang mah ti Cirebon, abdi matuh di Jakarta, salami ieu abdi sareng raka sadayana dirorok ku pun biang si Cirebon. Pun biang tos ngantunkeun!" Walon Anita.

"Bu, udah nyekarnya! Terus pulang kan?" Saurang lalaki jiga salakina nyampeurkeun.

"Iya Mas!" Anita cengkat, sasalaman deui jeung Bah Rukma oge Ma Jojoh.

Anita jeung kulawargana ngabring arasup ka jero mobil, diserangkeun ku Bah Rukma jeung Ma Jojoh, mobil maju deui ninggalkeun makam.

"Bah, kumaha budak? Rek diantep?" Ma Jojoh noel Bah Rukma.

"Keur dipikiran ieu ge!" Bah Rukma ngaharewos.

"Enya, mikirna bari digawe meh tereh anggeus!" Ceuk Ma Jojoh ngajewang deui arit, nuluykeun hanca, bari hate melang ka nu jadi anak.

Rengse ngored sawareh, can dianggeuskeun kaburu burit, kaburitan di sawah teu matak keueung, ari kaburitan di makam mah keheula anan. Mun teu butuh duit moal hayang ngored di makam gede, keueung. Katambah manggih makam Sari, kanyahoan maotna geus lila naker.

Bah Rukma manggul karung eusi jukut, rek diparabkeun ka kelenci inguan Wiwin. Ma Jojoh leumpang nuturkeun ti tukang. Ka lembur rada jauh, sieun kaburitan, megat ojeg. Hadena aya ojeg nu ngaliwat.

Nepi ka imah panonpoe moncorong keneh, gancang ka carai beberesih rek solat Asar. Rengse solat murak timbel nu teu kungsi didahar, kaburu soak manten.

"Assallamualaikum, punten araya kitu?" Sora awewe uluk salam.

"Waalaikumussallam, aya! Yap ka jero!" Ma Jojoh nyelengkeung.

"Ma, Abah!" Semah langsung asup ka tengah imah bari ngudupruk nyuuh na lahunan Ma Jojoh nu olohok nempo nu nyuuh.

"Ipah? Ieu teh Nyi Ipah?" Bah Rukma neges-neges.

"Muhun Bah! Abdi Ipah, mana Wiwin? Bejana Kang Didin geus kawin deui, budak ge dibawa!" Ipah cengkat bari carinakdak.

"Enya geus kawin deui geus aya tilu bulan kalarung. Can kadarieu deui, biasana sabulan sakali nempoan Ema! Nyi Ipah dimana ayeuna?" Ma Jojoh daria.

"Abdi mah ngababu Ma! Lengoh deui, can boga budak, inget wae ka Wiwin. Harianeun Kang Didin mah, teu meunang panggih pisan jeung budak!" Ipah nginghak.

"Bongan Nyai atuh, make salingkuh sagala! Da mun Abah jadi Si Didin, pasti moal ngidinan budak panggih jeung indungna!" Walon Bah Rukma keuheuleun keneh.

"Heup! Nu nggeus mah tong diguar deui! Moal aya anggeusna mun teu weleh nempo ka mangsa katukang, Ema lain ngabela anak sorangan, ngan palebah budak mah kudu diamprokeun, lila-lila mun nyaho yen indungna aya keneh, kumaha?" Ma Jojoh ngojengkang nyokot poci jeung cangkirna, disuguhkeun ka Ipah.

"Abdi kaduhung pisan Ma! Geus tobat, moal ngalampahkeun deui kitu, karasa dosana, abdi sono ka Wiwin!" Ceuk Ipah.

Teu lila jol deui aya semah, unggah ka jero bari semu nu rusuh, "Bah! Abdi Dudung, rerencangan Kang Didin sapadamelan, ngahaja kadieu aya taroskeuneun!"

"Aya naon Jang?" Bah Rukma kerung.

"Kang Didin tos tilu sasih teu ka pabrik, teu aya iber! Dunungan nanaroskeun, pami bade kaluar kedah aya pengajuan! Dupi nikahna ka urang mana?" Pananya Dudung ngaruntagkeun hate Bah Rukma, eukeur mah kapanggih pisan asal usul Sari, katambah aya beja geus tilu bulan teu asup gawe. Kahariwang jeung kamelang beuki kagambar, ret ka Ipah jeung Ma Jojoh. Bingung naon pijawabeun.

Bag 1 Bag 2 Bag 3 Bag 4 Bag 5 Bag 6 Bag 7 Bag 8 Bag 9 Bag 10 Bag 11 Bag 12 Bag 13

Belum ada tanggapan untuk "Rarabi Jeung Nyi Sari (Bag 7)"

Post a Comment